پس از رحلت پیامبر اکرم، در جریان غصب برخی از اموال حضرت صدیقه طاهره، عده‌ای از اصحاب حضرت رسول به غاصبان اعتراض کردند و شهادت دادند که این اموال، نه ارث بلکه در اصل هبه حضرت رسول در زمان حیاتش به دخترش بود. با این وجود غاصبان از باز پس دادن آن اموال که شامل املاک و مزارعی باارزش بود، خودداری کردند.
این مسئله نارضایتی و خشم حضرت فاطمه زهرا را به‌دنبال داشت. حال آن‌که به گواهی روایات صحیح و متواتر نزد فریقین، پیامبر اکرم بارها و بارها با تعبیراتی مانند «فاطمة بضعة منی» و «إن الله یغضب لغضب فاطمة ویرضی لرضاها» دخت مکرمش را خطاب نموده بود و این‌گونه رضای آن بانو را معادل رضای خود و خدا و غضب آن بانو را معادل غضب خود و خدا می‌خواند و تمام مردم را به رعایت حرمت و قداست او ملزم دانسته بود.
کتاب حاضر به‌طور خاص به مسئله‌ی غضب صدیقه طاهره می‌پردازد و تمام شبهات مبنی عدم غضب ایشان بر غاصبان حقوق خویش یا موقتی بودن این غضب یا بشری بودن و الهی نبودن غضب صدیقه طاهره بر ایشان را می‌زداید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.