مرحوم آقای مزیّنی، از اعضای هیئت‌مدیره‌ی علوی، اعتقاد داشت: «ما نباید دانش‌آموزان را از داخل تونل رد کنیم تا وارد جامعه شوند. ما باید آنان را از بالای جامعه عبور دهیم. باید کاری کنیم تا وضع جامعه را از بالا ببینند و نگاه جامعی داشته باشند.»
… گاهی پیش می‌آید که وقتی شما فیلم نگاه می‌کنید، کسی با شما صحبت می‌کند. شما پس از چندلحظه، برمی‌گردید و می‌پرسید: «با من بودی؟» چرا؟ چون اساساً توجّهی به او نداشتید. در مدرسه می‌گفتند: باید دست بچّه‌ها را بگیریم و آن‌ها را از بالای جامعه ببریم تا وضعیّت را ببینند ولی به آن توجّه نکنند. اگر بتوانیم این‌حالت را ایجاد کنیم، بسیار خوب است.
اگر یک‌پنج‌تومانی روی زمین افتاده باشد، شأن خودتان را بالاتر از این می‌دانید که خم شوید و آن را بردارید. در مورد مسائل اخلاقی هم باید کاری کرد که جوان شأنش را بالاتر از این بداند که خود را گرفتار یک‌دختر یا اسیر فلان‌فیلم کند. مرحوم علّامه و مرحوم روزبه این را القا می‌کردند که شأن شما از این‌مسائل جاری بالاتر است.
